Peter Singer is een held, omdat hij zich serieus inzet voor een betere wereld. Hij is utilitaristisch filosoof en streeft naar het meeste geluk voor de meeste mensen, of naar het zoveel mogelijk verminderen van lijden. Dit is een terecht doel in het leven. Het is ethisch gezien totaal onverantwoord om een mooie auto of een nieuwe badkamer te kopen, terwijl anderen (bijna) sterven van de honger.
Een ander belangrijk punt van Peter Singer is zijn aandacht voor dierenrechten. Elk wezen dat ongeluk/zorgen/pijn zou kunnen beleven, verdient bescherming. Als het eten van vego-burgers een mens niet ziek of ongelukkig maakt, is het onnodig wreed om dieren pijn te doen om vlees te kunnen eten.
Peter Singer filosofeert niet alleen na over een betere wereld, maar probeert ook daadwerkelijk die betere wereld dichterbij te brengen. Ten eerste heeft hij een aantal boeken geschreven die praktische vragen zoals “hoeveel moet ik geven aan goede doelen” behandelen. Bovendien heeft hij The Life You Can Save opgericht, een club om de meest effectieve goede doelen te identificeren en onder de aandacht te brengen.
Een pijnpuntje is wat mij betreft zijn liefde voor Oxfam Novib. Strijden tegen belastingontwijking/-ontduiking beschouw ik als immoreel. De overheid is geen goed doel, of hooguit een extreem inefficiënt goed doel. Natuurlijk moet men het geld dat gered wordt uit de handen van de overheid dan wel besteden aan liefdadigheid, en niet aan auto’s en villa’s…
Een aanvulling op zijn filosofie is volgens mij het enorme belang van de juiste basis-spelregels: vrijheid en Earth-sharing. Zoals ik elders op deze website bespreek, zouden mensen vrij moeten kunnen handelen en over hun eerlijke aandeel in de natuurlijke bronnen die de aarde ons cadeau geeft moeten kunnen beschikken. Als deze spelregels op orde zijn, kan vrijwel elk mens zichzelf redden. Daarmee wordt een wereld zonder bittere armoede mogelijk nog sneller werkelijkheid.